Όρθιος σουρεαλισμός
Βλέποντας, στο indy, τα ανθρωπωηδή να κάνουν απλά τη δουλειά τους, καθαρίζοντας σαν πολύ καλά εκπαιδευμένοι απολυμαντές τα παράσιτα που χαλούν με τις φωνές τους το πανηγύρι της ΔΕΘ, δε μπορώ να πω οτι διατήρησα τη ψυχραιμία μου. Ίσα ίσα, οι σκέψεις μου αποπροσανατολίστηκαν και βρέθηκαν σε μια αλληλουχία φράκταλς κοντρα-συναισθημάτων και υπερκινητικότητας. Μετά άναψα ένα τσιγάρο. Μετά άναψε ένας καυγάς.
Στο απέναντι διαμέρισμα, οι δύο συγκάτοικοι, άρχισαν να ορίονται για ένα θέμα που δε μπορούσα να βγάλω άκρη. Συνεχίζεται μέχρι τώρα. Οι συχνότητες και οι εντάσεις των φωνών κάνουν την υποκλοπή δύσκολη υπόθεση (ένα κουράγιο για την ΕΥΠ). Εν πάση περιπτώση, αισθάνομαι λίγο ένοχος για αυτή τη κόντρα των κοριτσιών απέναντι. Μήπως επηρεάστηκαν από τη δικιά μου διάθεση??? Το φαινόμενο της πεταλούδας και η , μεχρι στιγμής αναπόδεικτη, επικοινωνοία των ανθρώπων από μεγάλες απόστάσεις και πανέμορφα ηλεκτρομαγνητικά κύματα έβαλαν το χέρι τους? Θα ηρεμήσω τώρα μπας και το καταλάβουν ότι πρέπει να το βουλώσουν γιατί μου' χουν πάρει τ' αυτιά οι καριόλες. Και δε μπορώ να καταλάβω το γιατί!!!
Υ.Γ. : Πριν τελειώσω το κείμενο, ηρέμησαν. Θα ξαναδοκιμάσω να εκνευριστώ για να δω αν πιάνει το κόλπο...χιχι