ΤΕΛΕΙΑ!

Με διαβάζεις τώρα?

Είναι η ώρα,
πρόσθεσε η ρίμα

Τ' αρσενικο δείχνει τα δόντια του.

Τ' αρσενικό φαντάζεται.
φαντασιώνεται, αν έχει κάποια διαφορά τώρα.

Αυτό ειναι αληθινό, όχι το άλλο

Εσύ ξέρεις να στρίβεις το τσιγάρο, δε σ' αγαπώ.

Εσύ, πάλι, ξέρεις να το ρουφάς. Σ' αγαπώ.

Μου λείπεις.

Κι όλο...

Έχω μια πόρτα να με περιμενει
Άραγε
Πως ειναι να μην έχεις τπτ?
πως μπορείς χωρίς να ?


Θυμάμαι που περίμενα μια αποβάθρα με καθαρο ουρανο
και μετα
αυτομόλησα μέσα σε ένα σπιτι που μου έσταζε αχτίδες



Αλήθεια, πόση είναι η ευτυχία που νιωθεις για να πεις ότι είσαι ευτυχισμένος?

Η Θλίψη? Σου προσφέρεται κι αυτή. αγωνιστή
εσύ που πολεμάς σε κάθε σκαλί την ανάσα σου


Εδώ, δημόσιο, στο μπορδέλο της παρακολούθησης και του ελένχου
στο μπορντέλο της απόφασης και της παρόξυνσης περιφέρομαι σαν μια μαλακία έτοιμη να πεχτεί

-Λες να υπάρχει σήμερα κοινό στο αμφιθέατρο Γουάτσον?
-Δε το νομίζω Χολμς.
-Τότε, τι περίμενομε?
-Μα την επόμενη παράστση αγάπη μου


Ο Αγαπητός φαλοκράτης κραδένει την ψωλάρα του και πυροβολεί. Πετυχαίνει τη λεκάνη, την απλώστρα, την φαλκονέρα την γαμώ την παναγία και τον χριστό...

Τι να πεις?
Έχυσα και βούλωσε το κλάμα μου.
Ναι μαλάκα, η ατάκα της ημέρας σου.

Άτιτλο #1

Μαγείρευα το κατσικάκι στη γάστρα για το 46.

Η ερώτηση για της 10.000 ευρώ αναβλήθηκε μέχρι το πέρας των διαφημίσεων. Πρόσθεσα το δενδρολίβανο και ο Μάκης έκραξε σα να βρισκόμουν χιλιόμετρα μακρυά του :"Ρε Άγγελε! Ποια είναι η νοτιοανατολική χερσόνησος της Σοβιετικής Ένωσης;". "Παράτα μας ρε", απάντησα, "δε υπάρχει λάθος απάντηση. Λάθος είναι η ερώτηση. Η Χαλιράσι."

Την πάτησε ο παίχτης.
Η χερσόνησος ήταν η Χαλιράσι.

Πληροφορία: σήμερα το μενού προσφέρει κατσικάκι στη γάστρα πασπαλισμένο με τρίμματα γεωγραμμένης πληροφορίας, αργοψημένης και πολύτιμης.
Η απάντηση που περίμενα για τη δική μου ερώτηση ήταν επίσης μία και συγκεκριμένη. Σα γεωγραφικό τοπωνύμιο, σα χρονολογία γέννησης παρατήρησης.

το μπλε τετραδιο