SORRY, WE ARE CLOSED

Εγώ γεννήθηκα χοντρός, Μα κάπου στο δρόμο αδυνάτησα. Εγώ μεγάλωσα χαζός, Και κάπου κάποιος μου έμαθε. Θέλει η πουτάνα να κρυφτεί, Και η χαρά δεν την αφήνει. 

Τώρα ταξιδεύεις χωρίς φόβο Δικαιωμένη ως τις άκρες των νυχιών σου Περιφέροντας την αιθέρια λάσπη σου Το άρωμα των ζαχαρωμένων σπονδύλων σου Και τη φωτογραφία της γλώσσας σου Στο χωρίς τέλος ξεκίνημα Όλων τω...

Έτσι για το τέλος θέλω να φορέσω ένα φουστάνι, Και μια γαρδένια στ’ αυτί. Από αυτές που η μάνα μου φύτευε για την κηδεία της. Να ξεπεράσω την ειρωνεία της εικόνας Και να βρεθώ μπροστά σου με μια στύση Ικανή...

*ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΚΑΠΟΙΟΥ ΑΛΛΟΥ* Θα βάλω το πιο πολύχρωμο στεφάνι της μητέρας σου και θα έρθω να σε βρω τη μέρα που την πρωτοσυνάντησες, και σαν από άλλου το σάπιο πνεύμα να γεννήθηκες μια παρασιτική ποιήτρια προσκο...

Από ανεμώλια