Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

Κι όλο...

Έχω μια πόρτα να με περιμενει
Άραγε
Πως ειναι να μην έχεις τπτ?
πως μπορείς χωρίς να ?


Θυμάμαι που περίμενα μια αποβάθρα με καθαρο ουρανο
και μετα
αυτομόλησα μέσα σε ένα σπιτι που μου έσταζε αχτίδες



Αλήθεια, πόση είναι η ευτυχία που νιωθεις για να πεις ότι είσαι ευτυχισμένος?

Η Θλίψη? Σου προσφέρεται κι αυτή. αγωνιστή
εσύ που πολεμάς σε κάθε σκαλί την ανάσα σου


Εδώ, δημόσιο, στο μπορδέλο της παρακολούθησης και του ελένχου
στο μπορντέλο της απόφασης και της παρόξυνσης περιφέρομαι σαν μια μαλακία έτοιμη να πεχτεί

-Λες να υπάρχει σήμερα κοινό στο αμφιθέατρο Γουάτσον?
-Δε το νομίζω Χολμς.
-Τότε, τι περίμενομε?
-Μα την επόμενη παράστση αγάπη μου


Ο Αγαπητός φαλοκράτης κραδένει την ψωλάρα του και πυροβολεί. Πετυχαίνει τη λεκάνη, την απλώστρα, την φαλκονέρα την γαμώ την παναγία και τον χριστό...

Τι να πεις?
Έχυσα και βούλωσε το κλάμα μου.
Ναι μαλάκα, η ατάκα της ημέρας σου.